ผมผ่านชีวิตลูกจ้างประจำ แต่หัวใจเถ้าแก่นับตั้งแต่ก้าวแรกที่เป็นพนักงานประจำในตำแหน่งวิศวกรหัวใจมันกระชุ่มกระชวยเพราะได้ทำงานในสายงานที่ตนเองจบมา แต่หัวใจดวงน้อย ๆ อีกห้องก็มีเสียงดังกึกก้องอยู่เสมอว่า “ไม่นานหรอกนะเราต้องเป็นเจ้าของกิจการ”

งานประจำผมทำเต็มที่ เต็มความสามารถ ได้รับการโปรโมทสนับสนุนเป็นอย่างดีจากหัวหน้างาน ขณะเดียวกันผมเองก็ใช้เวลาวันหยุด หลังเลิกงานเริ่มก่อร่างสร้างธุรกิจ ลองผิดลองถูก กว่า 10 ปี จึงได้กระโดดออกมาลุยกิจการส่วนตัวอย่างเต็มกำลัง

ผมสรุปประเด็นให้ มนุษย์เงินเดือน แต่หัวใจเถ้าแก่ ได้เห็นว่าเราควรวางแผนเตรียมตัวอะไรบ้างระหว่างทำงาน และ ก่อนจะออกมาลุยจริง ๆ

1.ทำงานประจำให้เต็มที่

เต็มความสามารถ ให้ผลงานออกมามีประสิทธิ์ภาพสูงสุด

2.นั่งคุยกับหัวหน้างาน

บอกเป้าหมายในชีวิตเรา และ บอกวิธีการทำงานให้เขาทราบ (หลังจากมั่นใจแล้วว่าเราทำงานได้ประสิทธิ์ภาพสูงสุด)

3.จัดสรรค์เวลา

วันหยุด ออกเดินตามหาฝัน รูปแบบธุรกิจที่สนใจ ยกตัวอย่าง ต้องการขายเสื้อผ้า ก็ไปนั่งดูวิธีขายของพ่อค้า แม่ค้า เขาขายอย่างไร ดูลูกค้าว่าชอบแบบไหน เราลงทุนเวลานะครับยังไม่ต้องลงเงิน

4.เมื่อกระจ่างในด้านงานขาย

ความต้องการลูกค้า แล้วได้เวลาไปเดินดูแหล่งวัตถุดิบ ที่ไหนมีขาย ขายเท่าไหร่ คุณภาพเป็นอย่างไร อย่างเพิ่งซื้อหรือลงทุนอะไร ไปเรียนรู้ให้มีความรู้

5.ลงทุนจากเล็กไปใหญ่

เวลาล้มจะได้ไม่เจ็บมาก คิดใหญ่ได้ แต่ให้ทำจากเล็กๆ

6.ค่อย ๆ ทำไปไม่ต้องรีบเร่ง

ขายดีก็ค่อย ๆ ขยาย ๆ จนเรามั่นใจแล้วว่าทุกอย่างไปได้สวย มองเห็นอนาคตว่ารุ่ง ก็ลุยครับ ออกมาทำให้เต็มที่

ขั้นตอนจาก 1-6 ผมใช้เวลาถึง 10 ปีกว่าเลยครับ แต่ก็ไม่เคยเสียดาย เสียเงินจากการล้มเหลว หลายต่อหลายครั้ง ล้มแล้วก็เริ่มใหม่…เพราะความฝันเรามันยิ่งใหญ่ กว่าการยอมแพ้ให้กับ !!
ล้มเหลวเป็นร้อยครั้งก็เกินคุ้ม หากเราสำเร็จแค่ครั้งเดียว ผมคิดอย่างนี้นะครับ